W 2009 roku nakładem Urzędu Gminy Zielonki ukazała się pierwsza monografia gminy pióra Mateusza Wyżgi, obecnie pracującego w Instytucie Historii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Książka przybliża nieznane dotąd szerzej wątki  dziejów obszaru należącego do dzisiejszej gminy Zielonki. Można przeczytać o odkryciach archeologicznych, poświadczających pradawne osadnictwo w prawie każdej tutejszej wsi, o średniowiecznej Garliczce, którą posiadali Wierzynkowie, zapisani na trwałe w historii Krakowa i całej Polski. Kto wie, może na pełnym smakołyków stole, przy którym zasiedli najświetniejsi europejscy monarchowie, czerwieniły się jabłka z tutejszych sadów? Dalej o tym, co mają wspólnego początki Węgrzc z jeńcami i winiarstwem oraz o tym, że łąkę między Garlicą Duchowną i Garlicą Murowaną kupił znany medyk królewski Piotr Gaszowiec – czyżby zbierał tam potrzebne do produkcji medykamentów zioła? Nie każdy wie, że w Batowicach działał szpital dla nerwowo chorych, którego pacjentami byli przedstawiciele samej elity, a okolica Korzkwi była kiedyś ośrodkiem przemysłowym, gdzie produkowano znajdujący uznanie w kraju i za granicą papier, proch strzelniczy czy broń sieczną. Czytelnik będzie mógł się dowiedzieć, dlaczego dolinę Prądnika  można nazwać doliną chleba lub doliną młynarzy, ale też jak twardzi w potrafili być w oporze przeciw pańszczyźnianym obciążeniom dzielni mieszkańcy Owczar i Bibic. Mowa też będzie o smacznych kukiełkach z Zielonek i kim są i skąd się wzięły Pucheroki. W książce czytelnik znajdzie też dokładny opis bosutowskiego dworku, w którym Kościuszko przebywał po bitwie racławickiej, i dowie się czemu w okolicy Zielonek Austriacy wybudowali jedne z najpotężniejszych fortów Twierdzy Kraków. Z tą ziemią związane są też postaci: Jana Długosza, Jana Matejki, Stanisława Wyspiańskiego, Eugeniusza Kwiatkowskiego i wielu innych. Dodatkowo XIX-wieczne fotografie z krakowskiego zakładu Ignacego Kriegera ukażą najstarsze wizerunki tutejszych mieszkańców, których pamiętnikarz Kazimierz Girtler nazywał chłopską szlachtą. Do książki dołączono mapy katastru austriackiego ukazujące większość miejscowości gminy z 1848 roku.